Şehvet, topuklarımızı kemiren bir orospudur ve bu orospudan bir parça et esirgendiğinde, bir parça ruh için yalvarmayı çok iyi becerir. Şehvet, tahrik olma, tensel zevkler; bunların hepsi köle edicidir. Yığınlar şehvet yalağından beslenen domuzlar gibi bir yaşam sürerler. (Nietzsche)