Eski, sevdiğim bir arkadaşımı gördüm yıllar sonra;
Bir binan üstüne çıkmış kendini kesiyordu.
Bağırdım, haykırdım yapma diye.
Gülümseyerek bana baktı ve kendini kesmeye devam etti.
Aradan zaman geçti, ağlayarak yanıma geldi.
Yaralıyım dedi, bana yardım et.
Yaralarını sardık, eskisi gibi hoş sohbetimize devam ettik.
Bir zaman sonra, aynı binanın çatısında, yine kendini keserken gördüm onu.
Yine bağırdım, ''Dur yapma!'' Gülümseyerek kendini kesmeye devam etti.
Yanıma geldi, ''Yaralıyım'' dedi.
Tedavi ettik, ayaklandı ve tekrar gitti.
Sonra yine kendini kesti, tekrar geldi, gitti, kendini kesti.
Ne gelmeye yüzü ne de geldiğinde bulacağı bir arkadaş bıraktı geride;
Bu sayısız eziyetlerin, çilelerin sonunda.
Tüketti elde avuçta ne varsa.
Benden paydos.
Artık yaptıkları kendini bağlar, herkes yarasını kendi sarsın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Be yourself!